“విశ్వకర్మ”.. ఎందుకు నీకీ "ఖర్మ"
“ కమ్మరి కొలిమిల దుమ్ము పేరెను.. పెద్ద బాడిసా మొద్దు బారినది.. అరకల పనికీ ఆకలిదీరక , గడము నొగల పని గాసమెల్లకా ఫర్నిచర్ పని వెతుక్కుంటూ ఆపట్నంబోయిర విశ్వకర్మలు.. ఆసాములంతా కూసూనేటి ఆవడ్రంగుల వాకిలి నేడు పొక్కిలి లేసి దుక్కిస్తున్నదిరో నాపల్లెల్లోనా.. నారా , కెంపు , తెల్లలు పరులకు తెలియని మరుగు బాషతో బేరం చేసే కంసాలి వీధులు వొన్నె తగ్గినవి సిన్నబోయినవి.. చెన్నై , బాంబే కంపినులోచ్చీ మన స్వర్ణకారులా.. అరె శర్నకోలలై తరుముతున్నయిరా నా పల్లెలనుండి.. చేతి వ్రుత్తులా చేతులిరిగిపాయే నాపల్లెల్లోన.. అయ్యో గ్రామ స్వరాజ్యం గంగలోన కలిసే ఈదేశంలోనా.. ” దాదాపు 16 సంవత్సరాల క్రితం “ కుబుసం ” సినిమాలో ప్రజా కవి గోరేటి వెంకన్న రాసిన పాటలోని విశ్వకర్మల దుస్థితి గురించి వర్ణించిన పదాలు అక్షర సత్యాలుగా నిలిచినాయి. ఒకప్పుడు దర్జాగా బతికిన విశ్వకర్మలు ఇప్పుడు బ్రతకలేక బ్రతుకీడుస్తూ దుర్భర జీవితాన్ని అనుభవిస్తున్నారు. పల్లెల్లో ఒకప్పుడు తొలి వాన చినుకులు పడ్డాయంటే చాలు విశ్వకర్మల కొట్టాలు రైతులతో కళకళలాడుతూ ఉండేవి. రైతుకు అండగా ఉండే మొదటి వ్యక్తి విశ్వకర్మ , రైతుకు గుండె నిండా ఆత్మస్థైర్యా
